4 maanden uit een backpack

Van zuid naar noord
Na een geslaagde Full Moon party op Koh Pangan, zijn we terug naar Bangkok gegaan. De volgende dag zijn we direct door gegaan naar Ayuthaya: een plaats boven Bangkok. Sinds Koh Pangan zat Floor zijn rechter oor al dicht. We besloten om toch maar even naar de dokter in het ziekenhuis te gaan. Een bizarre ervaring. Floor kwam op een brancard in de ER te liggen tussen 7 anderen met zware problemen. Helaas heeft het kijken, prikken met een schaar en antibiotica-druppels niets geholpen. De volgende dag hebben we de historische tempels in en rondom Ayuthaya bekeken. Na 2 nachten Ayuthaya zijn we met de local bus naar Mae Sot gegaan: een grensplaatsje 2 kilometer vanaf de Burmese grens. Toch hadden we in Mae Sot het gevoel dat we in Burma rondliepen, want zo'n 80 procent van de inwoners komt daar oorspronkelijk vandaan.

Mae Sot: Burmese vluchtelingen en een bezoek aan Myanmar
In een kroeg in Mea Sot kwamen we in contact met veel vrijwilligers, die voornamelijk Engelse les gaven in de scholen voor Burmese vluchtelingen. Roos ontmoette een jongen die al enkele weken als verpleegkundige-dokter-chirurg-laborant-schoonmaker in een ziekenhuis voor vluchtelingen werkt. De volgende dag kon Roos een dagje meelopen in de kliniek. Een zeer indrukwekkende ervaring. Voor de kliniek zaten tientallen zieke mensen te wachten voor dat ze werden geholpen. Er waren zo'n 10 afdelingen waar zowel baby's als ouderen op de grond lagen. Zelfs matrassen zijn te duur. Tussen de zieken lagen ook nog hele familieleden te slapen. Veel van deze patienten hadden een ernstige vorm van malaria of TBC. En onngelooflijk maar waar, al deze mensen lagen door elkaar. De malaria-patienten lagen met plastic touwtjes vastgebonden op de grond. Door de malaria waren ze in een septische shock, waardoor ze om het half uur een soort spastische aanval kregen. In een van de zalen lag een pasgeboren baby'tje van maar 21 weken op een dekentje. Een couveuse was er niet. Wonderbaarlijk genoeg, maakte het miniscule mensje het goed.
Omdat de kliniek niet iets voor Floor was, ging hij voor een dagje de grens over naar Burma. Eenmaal over de ‘Thailand-Myanmar friendship bridge' kwam Floor duidelijk in een ander land terecht. Een stuk chaotischer, vuiler en drukker. Met een fiets-taxi bezocht Floor de tempels en markt van Myawadi. Iedereen keek om naar de ‘blanke toerist', die hier duidelijk niet vaak komt.

Chiang Mai
Na Mae Sot zijn we doorgegaan naar Lampang, waar we in het Cheason National Park in een hotspring hebben gezwommen. Na Lampang zijn we naar Chiang Mai gegaan: de grootste stad in Noord-Thailand. Zoals velen ons al hadden verteld, was Chiang Mai een sfeervolle, gezellige stad. We hebben er veel gewinkeld op de grote avond- en weekendmarkten, een kookcursus gevolgd en naar de bioscoop gegaan. Met een minibus zijn we vervolgens naar Pai gereden. Pai is een schattig dorpje tussen de bergen, waar het duidelijk ‘low season' was. In Pai zijn we 2 nachten tot zonsopgang uitgegaan in kleine barretjes met wat toeristen en Thaise mensen.
Het leek ons een mooie uitdaging om op 2 scooters terug te rijden naar Chiang Mai. Een route door de bergen met zo'n 750 bochten. Het was een geweldig mooie tocht, maar we hadden ons niet gerealiseerd dat het boven in de bergen nogal koud kon zijn. Zonder gevoel in onze vingers kwamen we 5 uur later in het donker aan in Chiang Mai.

Dat was het dan
We hebben nog een leuke dag in Chiang Mai gehad, voordat we met de nachtbus terug gingen naar Bangkok. In Bangkok, en met dit laatste reisverhaal, sluiten we onze reis dan echt af. Na lang twijfelen gaan we toch maar naar huis ;-).
We hebben in 4 maanden 8 landen bezocht, in 55 verschillende hostels geslapen, ruim 300 keer gegeten in restaurants, café's en eetschuren, 50 keer (minimaal een halve dag) in een bus of trein gezeten en mensen ontmoet uit de meest uiteenlopende landen. Onze dageijkse, gezamelijke uitgaven lag tussen de € 6,50 (Sunauli, Nepal) en € 274 (Hong Kong, gelukkig eenmalig). We gaan nog even genieten van onze laatste 2 dagen in Bangkok. Tot in Nederland!

Tussenstop in Cambodja en vakantie in Thailand

Zuid-Laos
In Vientiene hebben we bij aankomst direct een visum voor Cambodja geregeld. Gelukkig was de ambassade nog (10 minuten!) open. In Vientiene zijn we 3 dagen gebleven. Vientiene is een grote stad, maar niet heel interessant. In de hitte hebben we de belangrijkste tempel van Laos bezocht (Phat That Luang), bier gedronken in een ‘Beer Garden' en gebowld. De laatste avond in Vientiene namen we een nachtbus naar het zuiden van Laos. s' Ochtends om 7:00 uur kwamen we aan in Pakse, waar we direct een bus naar Don Det (4000 Islands) hebben genomen. Dit is het zuidelijkste puntje van Laos. Don Det is een klein, prachtig eilandje met veel boeren, dieren en hier en daar een toerist. We vonden er snel een mooie bungalow met een terrasje en twee hangmatten aan de Mekong. Helaas hadden we iets te weinig geld bij ons, waardoor Floor helemaal terug moest naar het vaste land (geen bank of pinautomaat en slechts een paar uur per dag electriciteit op het eiland). De drie dagen op Don Det hebben we veel gerelaxed, gefietst naar het buureiland, watervallen bezocht en lekker gegeten en gedronken. Een keer was het gerecht van Floor zo scherp, dat hij een half uur niet kon praten. En dat zelfs na onze culinaire avonturen in China! Op Don Det hebben we ook nog kunnen genieten van ‘Lao Lao': een rijst-wiskey die elke bar zelf stookt. Met honing en limoen smaakt het net als lemonade, alleen vergeet je dan al snel dat het ruim 50% alcohol bevat! Gelukkig hebben we het zonder kater ervan afgebracht.

Tussenstop in Cambodja
Vanaf Don Det hadden we vervoer geregeld naar de grens van Cambodja. Met een boot en twee opgevoerde scooters scheurden we naar de grens. Ook deze grensovergang was weer erg vaag. Met onze backpacks op de rug liepen we van het ene kantoortje naar de andere. Overal moesten we geld betalen voor onze stempels in onze paspoorten. Na veel gedoe kwamen we - met een personenauto vol Cambodjanen en goederen - aan in Stung Treng. In Stung Treng was het extreem heet en het plaatsje stelde niet veel voor. Gelukkig kwamen we 2 geweldige mensen uit Engeland tegen waar we verder mee zouden gaan reizen. De volgende dag zaten 13 uur in de bus en kwamen we ‘s avonds - met een blauw achterwerk - aan in Seam Riep. Samen met Charlie en Michelle zijn we op zoek gegaan naar een guesthouse. We besloten al snel om in Cambodja alleen Seam Riep aan te doen. Er was hier veel te doen en we hadden het erg gezellig met z'n vieren. We hebben uiteraard Angkor Wat bezocht, dat was geweldig. Ook hebben we gezwommen in een zwembad, veel gewinkeld, elke avond met z'n vieren uit eten geweest, gestapt én natuurlijk (om 1:45 ‘s nachts!) Nederland-Italie gekeken.

Op het strand in Thailand
Nadat we afscheid namen van Charlie en Michelle, zijn we door gegaan naar Bangkok. Dit keer hadden we gelukkig geen visum nodig. Rond 20.00 uur kwamen we aan in het centrum van Bangkok. Wat een drukte! In het toeristische Khao San Road vonden we een klein slaapkamertje. Na een paar uurtjes slapen stapten we om 4:30 uur weer in de bus richting het eiland Koh Tao. Sinds we in Thailand zijn lijkt het net alsof onze zomervakantie begonnen is. Het is hier erg toeristisch, duurder en alles is pico bello geregeld. Iedereen spreekt hier Engels en alles staat op een folder. Op Koh Tao was het helaas slecht weer en kreeg Roos erg last van haar buik. Gelukkig is dat inmiddels bijna over. Door de regen hebben we niet op het strand gelegen en zijn we na 2 dagen doorgevaren naar Koh Phangan.
Inmiddels zijn we op Koh Phangan. Dit eiland is een stuk groter en het weer is heerlijk. Elke dag wat uurtjes op het strand en ‘s avonds lekker eten. Vanacht (waarschijnlijk) Nederland-Roemenië en morgenavond de beruchte Full Moon party. Waarschijnlijk gaan we hierna terug naar Bangkok en trekken we nog even het binnenland in.

Het aftellen is wel echt begonnen: 10 juli vliegen we via Zurich terug naar Nederland waar we op 11 juli ‘s ochtends aankomen in Amsterdam. Daarvoor plaatsen we nog wel een berichtje over ons laatste avontuur in Thailand.

De suite, gibbons en Beerlao!

Van China naar Laos

Na Kunming zijn we naar Jinghong gegaan. Jinghong was heel anders dan de grijze, grauwe steden die we daarvoor in China hadden bezocht. De stad is groener, de lucht vochtiger en de mensen donkerder. We merkten duidelijk dat we steeds dichterbij de grens van Laos en Thailand kwamen. In Jinghong zijn we 4 dagen gebleven en hebben we de verjaardag van Roos gevierd. De dag voor haar verjaardag hadden we de suite geboekt in een 4-sterren hotel. Wow! Een woonkamer, slaapkamer, 2 grote tv's en een gigantisch bed! ‘s Avonds kwamen Margreet en Thijs (Nederlanders die we in Kunming hadden ontmoet) en we hebben een gezellige avond gehad in het hotel. (Met dank aan Henk en Renate!). De volgende dag hebben we uitgeslapen en ons laten verwennen met een Chinese massage.

De dag na Roos d'r verjaardag zijn we op weg naar Laos gegaan. Eerst de bus naar Mengla, vervolgens een tuktuk naar Mohan en toen weer een bus naar Boten. Bij de grens een visum voor Laos gekocht en op straat onze laatste Yen’s omgewisseld naar Kip’s. Weer even wennen die Kip, 1 Euro is namelijk maar liefst 13.000 Kip. Kortom, we zijn multi-miljonair!

Eind van de middag kwamen we aan in Luang Nam Tha waar het de rest van de dag regende. Gelukkig hadden we een gezellig guesthouse, waar we de rest van de dag op een overdekt terras gezellig hebben gekletst met andere reizigers.

Gibbon experience

Het enige wat we van onze reis in Nederland al van plan waren, was de 'Gibbon Experience': 2 dagen en nachten leven in de jungle van Noord-Laos. Na een dag reizen kwamen we eind van de middag aan in Huay Xai. We gingen direct naar het kantoor van de Gibbon Experience. Doordat een paar mensen niet kwamen opdagen (eigenlijk moet je reserveren), konden we direct de volgende ochtend mee! Met 7 anderen gingen we in een jeep naar het beginpunt van het Bokeo-reservaat. Eenmaal uit de jeep, moesten we een flinke wandeling door de jungle maken. Op blote voeten helaas, want we hadden geen slippers bij ons. Bij het eerste 'kamp' kregen we uitleg over wat ons de komende dagen te wachten stond. In het reservaat hebben ze 6 boomhutten gebouwd op zo'n 50 meter hoogte. Tussen de reuzebomen hebben ze kabels gespannen waarover je - met een veiligheidspakje aan - kunt vliegen. Kortom, je zweeft en leeft in de jungle als een gibbon (slingeraap)! Samen met Tess en Shirley (2 Nederlandse meiden) sliepen we in een boomhut. In de boomhut waren bedden, een kleine keukentje, douche en wc. Heel raar om midden in de jungle te douchen en het water tussen je voeten naar beneden te zien vallen. Nadat we de eerste nacht midden in de jungle hadden overleefd (wat een rare, enge geluiden!) stonden we de tweede dag vroeg op om de rest van de de dag te wandelen (de zwaarste wandeling ooit) en te 'zippen' over de kabelbanen. Geweldig! ‘s Avonds hebben we stiekem nog even in het donker een kabelbaan genomen, maar dit was toch wel heel eng in het pikke donker. De volgende ochtend stonden Floor en Shirley om half 6 op om met de gids op zoek te gaan naar gibbons. Hoewel weinig mensen de slingerapen daadwerkelijk zien, heeft Floor ze wel gezien.

Luang Prabang en Phonsavan

Om naar Luang Prabang te gaan hebben we 11 uur in de bus gezeten voor maar 265km. Dat zegt genoeg over de kwaliteit van de wegen in Laos. Toen we ‘s nachts aankwamen was het donker en stil, maar gelukkig vonden we na een uur lopen nog een - viezig, maar goedkoop - guesthouse. In Luang Prabang zijn we 3 dagen gebleven. We zijn naar watervallen geweest waar we heerlijk konden zwemmen, tempels bezocht en gewinkeld. Vooral in Luang Prabang (de oude hoofdstad) kun je goed zien dat Laos een Franse kolonie is geweest: overal zie je huisen met een Franse bouwstijl, bakkers en borden.

Na Luang Prabang zijn we naar Phonsavan gegaan. Daar hebben we bij mr. Kong Keo geslapen (met dank aan Ermie en Mart voor de tip!). De volgende dag zijn we samen met een Engels stel en een gids op stap gegaan om meer van de omgeving te zien. Iets buiten Phonsavan heeft de gids ons een aantal kraters laten zien die door clusterbommen zijn ontstaan. De gids vertelde ons tijdens de wandeling veel over de Vietnam-oorlog (Indochinawar). Hoewel voor velen onbekend, zijn er op Laos meer bommen gegooid dan in de Tweede Wereldoorlog op Duitsland en Japan tezamen. Er zijn in totaal zo’n 260 miljoen bommen gegooid. Omdat 30% nog steeds niet onschadelijk is gemaakt, vallen er altijd nog doden en gewonden. Met de gids bezochten we ook een dorpje waarvan de huizen nu gebouwd zijn op de resten van de clusterbommen. Aan het eind van de ochtend zijn we naar een waterval gelopen en naar de 'Plain of Jars' gegaan. In het gebied van Phonsavan liggen honderden gigantische kruiken verspreid over verschillende locaties. Volgens onderzoekers zijn de kruiken tussen de 2500 en 3000 jaar oud. Maar niemand weet waarvoor de kruiken gebruikt zijn en hoe ze daar terecht zijn gekomen.

Feesten in Vangvieng

Na Phonsavan zijn we naar Vangvieng, het Ibiza van Laos, gegaan. We schrokken wel een beetje van al die bars die 24 uur per dag Friends afspelen en de dronken toeristen. Het voelden of we in Europa liepen. We hebben twee dagen ge-tubed: op een rubberband ga je de rivier af en aan de rivier zijn allemaal barretjes waar je kunt drinken, dansen én van behoorlijke hoogtes met een touw de rivier in kunt slingeren ('swings'). Gisteren zijn we met de bus naar Vientiene gegaan, de hoofdstad van Laos. Het plan is om morgenavond met de nachtbus naar het zuiden van Laos te reizen. Vanuit daar gaan we een paar dagen naar Cambodja - jammer genoeg hebben we niet héél veel tijd meer - en dan door naar Thailand.

China: apart volk, geweldige natuur en heerlijk eten

Allereerst bedankt voor jullie reacties op onze verhalen. We vinden het erg leuk om deze te telkens weer te lezen!

Guilin:grotten,de Chinese vrouwen-wc enrijstterassen
Het vervolg: na Hongkong zijn we door gegaan naar Guilin. Daar zaten we in een leuk backpackershostel en hebben we 's avonds met andere Nederlanders wat gedronken. Fijn om weer eens Nederlands te praten. In Guilin zijn we naar een reusachtige grot gegaan. En daar liepen gek genoeg ookschildpadden (zelfs een van 2000 jaar oud, jaja;-). De grot was indrukwekkend, maar mettientallen Chinese toeristen, ook erg druk. De volgende dag zijn we via Longsheng naar Ping'an gegaan: de mooiste rijstterassen van China. In Longsheng moest Roos bij het busstation naar de wc. Dit was haar eerste ervaring metde Chinese vrouwen-wc:ze moest plassen in een lange goot in de grond met allemaal vrouwen om haar heen. Gezellig! In Ping'an hebben we tussen de rijstterassen gewandeld en 's avonds in een hotel geslapen met uitzicht over de terassen. De volgende dag wilde we nog een lange wandeling maken, maar het regende heel hard. We zijn toen maar terug gegaan naar Guilin en hebben de bus naar Yangshou genomen.

De prachtigenatuuromgeving van Yangshou
De volgende dag begon voor de Chinezende vierdaagse mei-vakantie. Het gevolg: hotel-prijzen waren 3 keerzo duur en Yangshouzatbomvol Chinese toeristen. In Yangshouhebben we2 dagen een scooter gehuurd. De eerste dag een gewone en de tweede dag een elektrische scooter. Met de sooter zijn we het platteland opgegaan. We zijn regelmatig verdwaald maar de omgeving wasadembenemend mooi! We reden door kleine dorpjes, rijstenvelden, langs de Li-rivier en bergen. Het rijden was best een uitdaging op allerlei onverharde wegen. De2e dag begon het heel hard te regen, maar gelukkigverkochten twee vrouwen op straat zelf gemaakte poncho's (pedaalemmerzakken en elastiek, heel slim).Na Yongshou gingen we richtingKaili, een stad dichtbij de Miao en Dong dorpen. Om vanuit Yangshou naar Kaili te gaan moesten we eerst een bus naar Liuzhou nemen. Aangekomen in Liuzhou, bleek het niet meer mogelijkom direct naar Kailite reizen. Wekonden via Sanjiang, maar die bus ging pas de volgende ochtend. Nu zaten wevast in Liuzhou: eengrote, grijze, saaie beton-blokken-stad. Bij het regelen van een hotel hielp gelukkig een voorbijlopende scholier ons, want ook bij dit hotel sprak dehoteleigenaar geen woord Engels.De rest van de daghebbenwe - bij gebrek aan beter-doorgebracht met Chinese televisie kijken op de hotelkamer (CCTV 9, het internationale nieuwskanaal van de staat;best veelpropaganda).

Kaili: een helse busrit en traditionele dorpjes
De volgende ochtend namen we de bus naar Sanjiang. Aangekomen in Sanjiang moesten we de bus naar Conjiang hebben. Bij de ticketoffie van het busstation in Sanjiang schudde de vrouw achter de balie alleen maar nee. Even later zagen we een 'Tourism Advice Office', maar nee hoor, ook daar spraken ze geen woord Engels. Gelukkig vonden we 2 uur later toch een bus naar Conjiang. Wat waren we blij dat we verder konden reizen. Deze busrit zal maar 6 uur duren maar het werden 12 beangstigende uren. Na 3 uur rijden kwam we met de bus verschrikkelijk vast te zitten op een onverharde weg die een moddelpoel was geworden door de regen. We zaten met een bus vol Chinezen (die geen Engels konden en niks tegen ons zeiden). We hadden nog maar eenhalf flesje water en al uren niets gegeten. We waren bang dat we de nacht in de (karaoke)bus moesten doorbrengen. Maar gelukkig kwamen we na 6 uur weer uit de drek en kwamen we 's nachts om 3 uur aan in Conjiang. De volgende dag kwamen we dan eindelijk aan in Kaili. Daar hebben we 2 dagen mooie dorpen bezocht. Ook zijn we een avond naar een club gegaan. Daar waren we de attractie van de avond! De hele avond kregen van allerleimensen shotjes bier (heel vreemd!) en moesten we met iedereen dansen. Erg leuk en lachwekkend. Chinesenzijn soms heel aardig en behulpzaam,anderen reagerenbot en willen niets met ons te maken hebben. Ze snappen totaal niet dat wij geen Chineesspreken en blijven maar alles heel hard herhalen. Het eten is hier welsuper lekker. Elke dag genieten we van de kakelverseingredienten (schilpadden, slangen en ratten eten we maar niet). Etenmet stokjes gaat ons inmiddels prima af. Alleen het ontbijt blijft een crime: doorgekookte rijst met sojavinden we 's ochtends maar niets. In Kaili is Roos ook nog naar de kapper geweest. Dat was spannend, maar het resultaat mag er wezen ;-).

Guiyang en Kunming
Na Kaili zijn we naar Guiyang gegaan. Daar zijn we naar de grootste waterval van Azie geweest. De entree was duur (18 euro p.p.) maar met onze studentenpas (dat wil zeggen onze Zilverenkruis-verzekeringspas) kregen we 50% korting. De waterval was 81 meterhoog: erg indrukwekkend! Inmiddelszijn we in Kunming. We slapen in een leuk hostel op een slaapzaal. Vandaag zijn we gaan wandelen in de bergen met tempels en van de aardbeving in Zuid-China hebben we gelukkig niets gemerkt. Morgenochtend nemen we de bus naar Jinghong. Vanuit daar reizen we langzaamrichting Laos. Vrijdag vieren we hopelijk Roos haar verjaardag op een leuke plek en niet in de bus.

Ni Hao (你好) vanuit Hongkong!

Pokhara
Na ons laatste bericht zijn we nog een aantal dagen in Pokhara (Nepal)gebleven. We hebben een dag een bootje gehuurd en gepeddeld over een groot meer, veel gewandeld door de bergen, genoten van het uitzicht over de Himalaya-vallei eneen middagfietsen gehuurd om door Pokhara te fietsen. Al was dat laatste niet zo'n succes: de fiets van Roos was te klein, de weg ging steil omhoog en de zon brande op ons bolletje. Kortom, we werkteons in het zweet. In Pokhara hadden al snel een gezellige kroeg ontdekt die we direct tot onze stamkroeg hadden benoemd.In de 'Day Cafe & Night bar (wat een naam ;-)hebben we veel tijd door gebracht met leuke mensen.

Terug naar Kathmandu
Nakleine weekPokhara, zijn we weer terug met de bus naar Kathmandu gegaan om ons visum voor China te regelen. De busrit was een bizarre ervaring,omdat de maoisten de verkiezingen dik hadden gewonnen:overal vierden mensen feest.Mensen klommen op het dak van bussen (ook onze bus)en overal stonden mensen te zingen en te dansen.
Ons plan was dus om naar China door te reizen. We hadden al vliegtickets gekocht naar Chengdu en zouden 19 april vliegen. Alleen het visum moesten we nog even bij de ambassade ophalen. Dat liep anders dan gepland: deChineesbij de ambassade zei ons doodleuk dat er sinds 2 dagen een nieuwe regel was en dat je alleen nog maar een visum kon regelen in je eigen land. Ditin verband met de problemen in Tibet. Of we even heen en weer naar Den Haag konden gaan?! We hebben de vlucht snel geannuleerd en krijgen het geld binnenkort terug. Aangezien je voor Hongkonggeen visum nodig hebt, hebben we dezelfde dag nog een vlucht geboekt naar Hongkong! Daar konden we gemakkelijk een visum voor China regelen.
De laatste dagen in Kathmandu hebben we rustig aan gedaan. Wehebben wel nog enkele plaatsten bezocht rondomde stad:o.a.Patna, Baktapur en Pushpatinath. Een avond hebben we een portable dvd-speler gehuurd en heel decadent films gekeken op het balkon van ons hotel. In Thamel (hettoeristencentrum) leven erg veeldaklozen en hangen de zwerfkinderen aan je arm voor wat geld, terwijl ze hun plasticzakje met lijm in hun andere hand hebben. Dit was erg rot om te zien en we wisten niet goed wat we hier mee aan moesten. Een keer hebben we een tros bananen gekocht en deze op straat uitgedeeld. Ook al help je ze hier niet echt mee.

Hongkong
Dinsdag 22 april zijn we naar Hongkong gevlogen. We kwamen 's avonds in het donker aan en moesten nog een hotel zien te regelen. Dat was even lastig, want er was een beurs aan de gang waardoor veel hotels vol zaten. Uiteindelijkvonden we een budget-hotel, op de4e verdieping van een flatgebouw. Daar hadden we een kleine kamer en leefden we tussen de familie van de eigenaar.
Van Nepal naar Hongkong was een flinke overgang. Westerse prijzen, minder armoede op straat, dure auto's, chique winkels,mannen en vrouwen in pakken, wolkenkrabbers en allemaal chinezen! We hebben een aantal dagen in de stad geleefd, veel gewinkeld en door de stad gelopen. Ook zijn we een dag naar het eiland Cheung Chau geweest, waar we hebben rond gefietst en zijn een dag naar een pretpark geweest.Kortom, Hongkong was geweldig. We hebben lange dagen gemaakt waarin we zoveel mogelijk hebben gezien van de stad, omdat we er niet te lang konden blijven: leven in deze wereldstad kost nogal wat.

China
In Hongkong hebben we een visum voor China weten te regelen en gisteren zijn we met de trein naar Guangzhou gegaan. De grensovergang was weer een hele bombarie. We moesten een gezondheidsverklaring invullen en verklaren dat we op alle fronten gezond zijn, 4 keermet onze tassen door scanners en werden we diverse kerengefoullieerd. In Gangzhou hebben we, nadat we een uur in de rij hebben gestaan, treinkaartjes gekocht naar Guilin. Nadat we gister een paar uur in Gangzou hadden rondgelopen zijn we 's avonds terug gegaan naar het station. Ook daar lagen honderden de mensen op de grond te wachten op hun trein. Na even gewacht te hebben in een grote wachtruimte, kwam er een vrouw met een megafoon omroepen dat de trein vertrok (dat begrepen we doordat iedereen opstond) en zijn we met de nachttrein naar Guilin gegaan.
Terwijl in Hongkong mensen wel Engels konden, is dat hier niet het geval. Niemand spreekt hier een woord Engels en het is handen en voeten werk.Chinezen snappen niet dat wij geen Chinees kunnen en herhalen alles steeds heel hard en langzaam, als of we niet helemaal wijs en slechthorend zijn. Wij vinden de mensen hier erg grappig en we vermaken ons dan ook prima tussen de Chinezen. Inmiddels zijn we in Guilin, het regent hier maar we hebben het hier erg naar ons zin.

Verder op avontuur in Nepal

Kathmandu: bars, blackjack, tempels en raften
De afgelopen 2 weken in Nepal hebben we veel gedaan. De eerste paar dagen hebben we wat rondgelopen in Kathmandu om een indruk te krijgen van de stad. In Thamel (het touristische centrum) hebben we gewinkeld en elke avond een drankje gedronken in de vele pubs.
Een avond zijn we naar het casino geweest, dit was werkelijk hilarisch! Na een uurtje rouletten kregen we aardig dorst, maar aan de bar bestellen lukte niet. De barman keek ons vreemd aan en wees ons weer terug naar de speeltafels. Al snel kregen we door dat je het drinken kon bestellen bij de gastvrouwen: gratis! Alle soorten drank, complete gerechten en zelfs pakjes sigaretten waren gratis. We hebben tot diep in de nacht ge-blackjacket met Chinezen, Arabieren en Indiers en zijn zelfs met winst, en redelijk aangeschoten, naar ons hotel gegaan. De rest van de week in Kathmandu hebben we tempels bezocht, in het park gelegen en dorpen rondom Kathmandu bezocht.

Pushpatinath en Bothe Kosi
Een van die dorpen maakten echt indruk op ons: Pushpatinath. Deze plaats is een van de heilige steden voor de hindoes (wereldwijd). De Bagmati is een heilige rivier, zoals de Ganges in Varanasi, waar 24 uur per dag hindoes gecremeerd worden. Nadat we een crematie 'live' zagen, doken er jongens de rivier in om sieraden van de overledene uit het water te vissen. Volgens onze gids was dat heel normaal. In het dorp leven 'heilige mannen': een soort monikken die sober en volledig voor het hindoe-geloof leven. Er is zelfs een heilige man die al 30 jaar op enkel koeienmelk leeft.
Vorige week hebben we 2 dagen geraft op de Bhote Kosi. De eerste dag begon het tijdens het raften hard te regenen en was het vooral koud en zwaar. Die nacht sliepen we in een tentje naast de rivier. Dag 2 maakte alles goed: heerlijk weer, prachtige omgeving en een spannende raft-trip.

Royal Chitwan Park: 932 km2 ongerepte jungle
Na de raftingtrip zijn we nog 2 dagen in Kathmandu gebleven. Daarna zijn we met de bus naar Chitwan gegaan. We verbleven in een resort net buiten het park. De eerste dag hebben we met een gids een wandeling door de jungle gemaakt. Jammer genoeg zagen we toen weinig dieren, maar het was leuk om door de wilde natuur te banjeren. 's Middags gingen we bovenop een olifant door de jungle: dat maakten een hoop goed! Neushoorns, pauwen, antilopen, gigantische herten, krokodillen, apen en veel soorten vogels zagen we in hun natuurlijke omgeving. Heel vreemd als je ze alleen achter de tralies gewend bent. De laatste dag hebben we een jeep-safari gedaan en gezwommen met een olifant. Vooral het laatste maakte het Chitwan Park - vooral voor Roos - geweldig!

Pokhara
Vanochtend zijn we met de bus naar Pokhara gegaan, een prachtige plaats aan een groot meer, tussen de bergen. Ook hier is net als in Kathmandu: 2 keer per dag is er op een ander tijdstip geen electriciteit. Zo staan we in een winkel of zitten we in een restaurant en flop!: je ziet geen klap meer. De komende dagen is het veiliger om hier te blijven in verband met de verkiezingen. De tweede democratische verkiezing van Nepal ooit, kan nog heel spannend worden. Als de moaisten te weinig zetels in de nieuwe regering krijgen, zullen ze geweld gaan gebruiken. Voor ons is Nepal nog steeds veilig, maar Kathmandu kunnen we de komende dagen beter vermijden.

We gaan naar China! Na flink wat twijfels op het laatste moment (taal barriere, chinezen spreken GEEN Engels) gaan we het avontuur toch aan. We vliegen op 19 april naar Chengdu, Zuidwest-China.

Van India naar Nepal

Agra en de Taj Mahal
Ons laatste bericht was vanuit Jodphur. Vanaf Jodphur zijn we met de nachttrein naar Agra gegaan. In Agra zijn we 2 dagen gebleven en hebben we de Taj Mahal bezocht. Erg toeristisch (duur), maar waanzinnig indrukwekkend. Het ‘paleis' heeft iets surrealistisch, alsof het gebouw op de achtergrond is geplakt. Agra was verder erg warm (40 graden) waardoor we vrij veel op terasjes zaten. 's Avonds hebben we de nachttrein naar Varanasi genomen. Vreemd dat op het station tientallen mensen op matjes liggen te slapen en te wachten op de trein. Onze bedden in de trein waren op een of andere manier al doorverkocht aan Indiers. Het gevolg: geen slaapplek en 14 uur zitten, staan en wachten. Gelukkig waren we niet de enige en hebben we met 3 Amerikaanse backpackers gezellig op 1 bedje gezeten.

Varanasi, de stad van de Ganges
Varanasi was een totaal andere stad dan de plekken die we hiervoor hadden bezocht. Middeleeuws, kleine straatjes en alles wordt vervoerd met fiets of paard. Een boottocht op de Ganges gaf ons een mooi beeld van de hindoerituelen. Mensen bidden, wassen, praten en zwemmen in de - voor ons - ranzige en - voor hen - heilige rivier. Raar om te zien dat mensen het water drinken terwijl er ook doden in ‘drijven'. Hoewel de Ganges een beetje luguber was, hing er wel een heel ontspannen sfeer. 's Avonds hebben we een ceremonie bijgewoond waarbij hindoepriesters allerlei rituelen uitvoerden.
In het weekend was het Holi. Holi is het nationale hindoefeest dat gevierd wordt bij volle maan. Het is een vrolijk (zuip-)feest waarbij iedereen elkaar bekogeld met kleurenverf. Voor ons was het helaas onverstandig om mee te feesten, omdat het voor toeristen nogal gevaarlijk schijnt te zijn.
Na Holi (zondag) zijn we naar de heiligste hindoetempel van Varanasi gegaan. Tegen de tempel aan staat een grote moskee. Een mooi symbool voor de stad: hindoes en moslims leven gescheiden, maar ook samen in de drukke stad. In de hindoetempel moesten we hardop meebidden (en uiteraard geld betalen) voor familie en vrienden, hoe meer we betaalden hoe gelukkiger jullie zullen worden. Hoeveel we hebben betaald laten we lekker in het midden ;-).

Reis naar Kathmandu, Nepal
De reis naar Nepal verliep anders dan we hadden verwacht. Op onverharde wegen, soms asvalt, soms zand en stenen, zagen we het droge landschap veranderen in meer groen. In het donker kwamen we aan bij de grensplaats Sunauli. In het donker liepen we met onze backpacks de grens over waar we in een soort huiskamer een stempel in ons paspoort kregen. Met zo'n 30 andere reizigers werden we gedumpt in het meest smerige guesthouse wat we ooit hadden gezien. De volgende ochtend zouden we vertrekken naar Kathmandu, maar de Maoisten blokkeerden die dag de weg in verband met de aankomende verkiezingen. Wat 's ochtends als een ramp voelden, werd alsnog een leuke dag. We hebben de hele dag op een dakteras met alle reizigers gezeten.
De volgende dag konden we gelukkig wel met de bus naar Kathmandu. Helaas had Floor weer diarree (wat nu weer over is). Erg lastig in een hobbelige bus...Ook de reis naar Kathmandu was erg mooi maar ook een beetje eng. Het was een rit vol bochten door de bergen en een paar keer zagen we omgevallen bussen langs de afgrond liggen.
Nu zitten we in een heerlijk, maar iets te duur, hotel midden in Kathmandu. Kathmandu is een gezellige wereldstad waar we ons nog wel even gaan vermaken.

De schrik van Delhi

Van amsterdam naar Delhi
Maandagochend was het dan zover: we vertokken via Zurich naar Delhi. Na een lange reis kwamen we rond 01.00 uur 's nachts aan in een totaal andere wereld. Nadat we onze bagage hadden afgehaald, kwamen we in een aankomsthal met honderden Indiers met naambordjes. Gelukkig vond Roos direct ons 'mannetje'. Als een idioot reed onze chauffeur naar het hotel, maar deze bleek natuurlijk volgeboekt te zijn. We werden overgeplaatst naar een ander hotel.

Welkom in Delhi
De volgende dag leek het ons handig om gelijk een treinticket te regelen om naar de volgende stad te reizen. We waren er al op voorbereid dat het lastig zou zijn: het bleek een hel te zijn. Zodra we dichtbij het station kwamen, verwees een ' vriendelijke' man ons door naar een zogenaamde Tourist Office. Daar bleek telkens dat de trein vol was en we beter een auto met prive-chauffeur konden nemen - tegen een belachelijke prijs. Na anderhalve dag waren we de verhalen over de volgboekte treinen en belachelijke reisvoorstellen zo zat, dat we onze tickets door een Tourist Office hebben laten boeken. Hoewel we wisten dat we veel te veel betaalden, waren we blij dat we van het gezeik af waren. 's Middags besloten we naar het Ghandi-park te gaan. Het park was een oase in de drukke, chaotische, stinkende stad waar je non-stop toeterende riksja's (driewieltaxi's), brommers, bussen en auto's hoort. Aan de kant van de weg zie je overal zwervers en bedelaars waarvan je je afvraagd of ze dood of levend zijn. Aangezien we onze treintickets bij een Tourist Office hadden geregeld, kregen we woensdag een prive-chaufeur (ja, we hadden echt teveel betaald ;-) die ons naar mooie plekken in Delhi bracht: een tempel, het Ghandi-museum, Lodi Gardens en de India Gate.

Van Delhi naar Jodhpur
Om 20:40 vetrokken we met de nachttrein naar Jodhpur, een iets kleiner plaatsje (1 miljoen inwoners) in de westelijke streek Radjasthan. Na een bijzondere treinreis kwamen we donderdagochtend aan op het station van Jodhpur. De stad is minder druk - een echte opluchting - maar nog ranziger dan Delhi. Wel zie je hier veel meer koeien midden door de stad lopen. Gelukkig hebben we een fijn hotel gevonden. 's Middags hebben we genoten van een heerlijke Indiase lunch.

De volgende ochtend maakten we een safari-tour met de manager van het hotel en twee aardige backpackers uit Berlijn. We zijn met een jeep richting de woestijn gereden waar we langs verschillende stammen reden. De veganistische stammen voelen zich een met de natuur en gebruiken dan ook helemaal geen natuurproducten. De vrouwen van deze stammen dragen hele grote neusringen. Tijdens de tocht met de jeep hebben prachtige dieren in het wild gezien zoals antilopen. ' s Middags zijn we beide ziek geworden van de 'heerlijke' lunch van de dag ervoor. Vrijdag stond dan ook in het teken van bed en toilet. Floor is inmiddels gelukkig opgeknapt, Roos nog niet helemaal.

Maandag vertrekken we naar Agra (Taj Mahal), daarna gaan we naar Varanasi (de heilige stad aan de Ganges, waar iedere Hindoe hoopt te sterven) en dan door naar Kathmandu (Nepal).
We verblijven iets korter in India dan we gepland hadden dit door het gedoe met de treintickets.