Van China naar Laos

Na Kunming zijn we naar Jinghong gegaan. Jinghong was heel anders dan de grijze, grauwe steden die we daarvoor in China hadden bezocht. De stad is groener, de lucht vochtiger en de mensen donkerder. We merkten duidelijk dat we steeds dichterbij de grens van Laos en Thailand kwamen. In Jinghong zijn we 4 dagen gebleven en hebben we de verjaardag van Roos gevierd. De dag voor haar verjaardag hadden we de suite geboekt in een 4-sterren hotel. Wow! Een woonkamer, slaapkamer, 2 grote tv's en een gigantisch bed! ‘s Avonds kwamen Margreet en Thijs (Nederlanders die we in Kunming hadden ontmoet) en we hebben een gezellige avond gehad in het hotel. (Met dank aan Henk en Renate!). De volgende dag hebben we uitgeslapen en ons laten verwennen met een Chinese massage.

De dag na Roos d'r verjaardag zijn we op weg naar Laos gegaan. Eerst de bus naar Mengla, vervolgens een tuktuk naar Mohan en toen weer een bus naar Boten. Bij de grens een visum voor Laos gekocht en op straat onze laatste Yen’s omgewisseld naar Kip’s. Weer even wennen die Kip, 1 Euro is namelijk maar liefst 13.000 Kip. Kortom, we zijn multi-miljonair!

Eind van de middag kwamen we aan in Luang Nam Tha waar het de rest van de dag regende. Gelukkig hadden we een gezellig guesthouse, waar we de rest van de dag op een overdekt terras gezellig hebben gekletst met andere reizigers.

Gibbon experience

Het enige wat we van onze reis in Nederland al van plan waren, was de 'Gibbon Experience': 2 dagen en nachten leven in de jungle van Noord-Laos. Na een dag reizen kwamen we eind van de middag aan in Huay Xai. We gingen direct naar het kantoor van de Gibbon Experience. Doordat een paar mensen niet kwamen opdagen (eigenlijk moet je reserveren), konden we direct de volgende ochtend mee! Met 7 anderen gingen we in een jeep naar het beginpunt van het Bokeo-reservaat. Eenmaal uit de jeep, moesten we een flinke wandeling door de jungle maken. Op blote voeten helaas, want we hadden geen slippers bij ons. Bij het eerste 'kamp' kregen we uitleg over wat ons de komende dagen te wachten stond. In het reservaat hebben ze 6 boomhutten gebouwd op zo'n 50 meter hoogte. Tussen de reuzebomen hebben ze kabels gespannen waarover je - met een veiligheidspakje aan - kunt vliegen. Kortom, je zweeft en leeft in de jungle als een gibbon (slingeraap)! Samen met Tess en Shirley (2 Nederlandse meiden) sliepen we in een boomhut. In de boomhut waren bedden, een kleine keukentje, douche en wc. Heel raar om midden in de jungle te douchen en het water tussen je voeten naar beneden te zien vallen. Nadat we de eerste nacht midden in de jungle hadden overleefd (wat een rare, enge geluiden!) stonden we de tweede dag vroeg op om de rest van de de dag te wandelen (de zwaarste wandeling ooit) en te 'zippen' over de kabelbanen. Geweldig! ‘s Avonds hebben we stiekem nog even in het donker een kabelbaan genomen, maar dit was toch wel heel eng in het pikke donker. De volgende ochtend stonden Floor en Shirley om half 6 op om met de gids op zoek te gaan naar gibbons. Hoewel weinig mensen de slingerapen daadwerkelijk zien, heeft Floor ze wel gezien.

Luang Prabang en Phonsavan

Om naar Luang Prabang te gaan hebben we 11 uur in de bus gezeten voor maar 265km. Dat zegt genoeg over de kwaliteit van de wegen in Laos. Toen we ‘s nachts aankwamen was het donker en stil, maar gelukkig vonden we na een uur lopen nog een - viezig, maar goedkoop - guesthouse. In Luang Prabang zijn we 3 dagen gebleven. We zijn naar watervallen geweest waar we heerlijk konden zwemmen, tempels bezocht en gewinkeld. Vooral in Luang Prabang (de oude hoofdstad) kun je goed zien dat Laos een Franse kolonie is geweest: overal zie je huisen met een Franse bouwstijl, bakkers en borden.

Na Luang Prabang zijn we naar Phonsavan gegaan. Daar hebben we bij mr. Kong Keo geslapen (met dank aan Ermie en Mart voor de tip!). De volgende dag zijn we samen met een Engels stel en een gids op stap gegaan om meer van de omgeving te zien. Iets buiten Phonsavan heeft de gids ons een aantal kraters laten zien die door clusterbommen zijn ontstaan. De gids vertelde ons tijdens de wandeling veel over de Vietnam-oorlog (Indochinawar). Hoewel voor velen onbekend, zijn er op Laos meer bommen gegooid dan in de Tweede Wereldoorlog op Duitsland en Japan tezamen. Er zijn in totaal zo’n 260 miljoen bommen gegooid. Omdat 30% nog steeds niet onschadelijk is gemaakt, vallen er altijd nog doden en gewonden. Met de gids bezochten we ook een dorpje waarvan de huizen nu gebouwd zijn op de resten van de clusterbommen. Aan het eind van de ochtend zijn we naar een waterval gelopen en naar de 'Plain of Jars' gegaan. In het gebied van Phonsavan liggen honderden gigantische kruiken verspreid over verschillende locaties. Volgens onderzoekers zijn de kruiken tussen de 2500 en 3000 jaar oud. Maar niemand weet waarvoor de kruiken gebruikt zijn en hoe ze daar terecht zijn gekomen.

Feesten in Vangvieng

Na Phonsavan zijn we naar Vangvieng, het Ibiza van Laos, gegaan. We schrokken wel een beetje van al die bars die 24 uur per dag Friends afspelen en de dronken toeristen. Het voelden of we in Europa liepen. We hebben twee dagen ge-tubed: op een rubberband ga je de rivier af en aan de rivier zijn allemaal barretjes waar je kunt drinken, dansen én van behoorlijke hoogtes met een touw de rivier in kunt slingeren ('swings'). Gisteren zijn we met de bus naar Vientiene gegaan, de hoofdstad van Laos. Het plan is om morgenavond met de nachtbus naar het zuiden van Laos te reizen. Vanuit daar gaan we een paar dagen naar Cambodja - jammer genoeg hebben we niet héél veel tijd meer - en dan door naar Thailand.